0168. :: شمعدانی هاے لب تاقچــه دلــ

0168.

دوشنبه, ۴ آذر ۱۳۹۲، ۰۸:۰۴ ب.ظ

دلمـ می تپد بری روضه ی این روز های خانه ی عمّـه اینا . از همین روضه های کوچک خانگـی که

یک حاج آقایی دارد و یک عزاداری کوتاه و زیارت عاشورا .من را می برد به سال های دور .. به روز

های کودکـی ، به روضه های خونه ی آقاجـون ، به چای گرمـ روضـه ها ..

اصلا بچه باید وسط همین روضه های کوچک خانگـی بزرگ شود ، مزه ی خوبـی دارد ..

عمّـه می گفت "از امروز هرکس تو این خونه هرکاری بکنه اجرش با امامـ حسین (ع) " . اصلَ ش

دوست داشتمـ بگویمـ َ ش کار را شما کردی عمّـه که چـراغ این روضـه ها را روشن نگه داشتی .

همین همت شما بودکه ما را دوباره دور همـ جمع کرد برای روضــه امامـ حسین (ع) . اصلا همین

اشتیاق شما بود که توفیق داد توی مجلس امامـ پای سماور بنشینیمـ و برای مهمان ها چای داغ

حسینـی بریزیمـ ..

۶ ۰
۹۲/۰۹/۰۴

خانومـ ِ میمـ

۰۵ آذر ۹۲ ، ۱۶:۵۶

یــاس

چند وقت است دلم می گیرد
دلم از شوق حرم می گیرد

مثل یک قرن شب تاریک است
دو سه روزی که دلم می گیرد

مثل این است که دارد کم کم
هستیَم رنگ عدم می گیرد

دسته ی سینه زنی در دل من
نوحه می خواند و دم می گیرد

گریه ام، یعنی باران بهار
هم نمی گیرد و هم می گیرد

بس که دلتنگی من بسیار است
دلم از وسعت کم می گیرد

لشکر عشق، حرم را به خدا
به خود عشق قسم می گیرد

قیصر امین پور

۰۶ آذر ۹۲ ، ۱۶:۴۷

طاهر حسینی

اینکه گفتین بچه باید توی همین روضه ها بزرگ بشه.

ها؛حرف حقی است.یک جور سبک زندیگست.

اصلا یک جور زندگیست.این جوری بزرگ شدن.

آدم عاشق بزرگ میشه.عمیق بزرگ میشه.

هیچ جا به بچه ها غم نمیگن.ولی روضه آدم خوبا...آدم خیلی خوبا...خوب است.بخصوص که روضه ها و سفره های خونگی هیچوقت برای بچه ها دلزدگی نداره.

۰۹ آذر ۹۲ ، ۲۰:۲۳

خانم چادری

اصلا بچه باید وسط همین روضه های کوچک خانگـی بزرگ شود

چقدرم خوش مزه!...
دلم هوای این روضه ها رو داره...

۱۱ آذر ۹۲ ، ۲۲:۲۹

خانم معلم

سلام ...

داغ دلمو تازه کردی ... یادمه پنجم هر ماه روضه داشتیم ... استکان های کوچک و نعلبکی ها رو مادرم در می اورد و قندان ها را پر از قند می کرد و سماور و کتری ها اماده بود تا از مهمانها پذیرایی کنیم . سه تا روضه خون داشتیم که هر کدوم می یومدنو یه روضه ای خودشون می خوندن یا به سفارش یکی از مهمونا روضه ی خاصی میخوندن و میرفتن ... خب همیشه روضه ها یکی بود . روضه ی حضرت علی اکبر ، روضه ی حضرت علی اصغر ، روضه حضرت عباس و ... اوایل که بچه تر بودیم فقط نگاه می کردیم . بعدها که بزرگتر شدیم گفتیم اینا واسه چی سر یه چیز تکراری هی خودشون رو میزنن ؟!!! ... بعدترش مادرمون رو مجبور کردیم پول روضه ها رو بده به یه مستحق !! ... میگفتیم این خانمها ماهی یک بار میان اینجا دور هم غیبت می کنن و از این همسایه و اون همسایه میگن و چای و شیرینی و میوه اشونو رو میخورن و جمع و جور کردنش می مونه واسه ما ... روضه خونا هم که می شناختیمشون و میدونستیم مشکل مالی ندارن جز یکی شون ...

خلاصه پای روضه خون و مهمونا رو از خونه انداختیم ... حالا حسرت میخورم که چرا یکی نبود به ما بگه شماها عقلتون نمیرسه که باید این روضه ها باشه و این گریه ها تا خیلی چیزها در کنارشون رشد پیدا کنه ...

دلم برای همه چی تنگ شده ... از استکان نعلبکی های مادرم و مادرم که دیگه نیست تا ببینه حسرت اون روزها رو دارم تا روضه خون هاش و روضه هاشون و حسرت پذیرایی از گریه کنندگان بر این روضه ها ...

دختر دلمو بردی به روزهایی خوب ، به روزهایی پاک ...

۱۲ آذر ۹۲ ، ۰۱:۳۰

سید محمد رضی زاده

بس که کریم است حسین، با اینکه هر لحظه چهره واقعی ما را - در آینه قدی تجلّی - بدون گریم ریاکاری می بیند، اما باز ما را با همه زشتی ها و ناپاکی ها به بیت المقدس هیئت خود راه می دهد.

و هیچ نگاه نمی کند که ما از کدامین خراب آباد معصیت ره سپار خانه رویایی اش شده ایم؛ او تنها اربابی ست که بی هیچ ملاحظه و تفتیشی هر بی سر و پایی را هم در جنت الحسین تکیه ها مهمان بزم کریمانه خود می کند.

عیب از این همه مادحین حسینی نیست که مثل نقل و نبات ریخته اند، براستی حسین بیش از این ها در خور مدح و ستایش است.

۱۲ آذر ۹۲ ، ۱۵:۳۳

قلمداد ظهور

دوربرگردان را به سمت عقلت نچرخان؛ راه را ادامه بده...! الان برای برگشتن زود است. از خاطراتم مینویسم، میخوانم، مینشینم، تکـــــــــــــــــرار میکنم. شخصیت من هیچگاه هویتـــــــــــ من نیست...!

۱۲ آذر ۹۲ ، ۱۸:۰۴

سید گمنام

این چای روضه ها که مرا زیر و رو کند
عطرش ز دور کار هزاران سبو کند
زاهد بیا که این می بی غش دو ساله است
دردش تو را بسازد و حالت نکو کند
ای محتسب به مستی ما خرده ای مگیر
کاین می که می رسد همه دفع عدو کند
ساقی بریز چای و بگردان سبوی خویش
چون مرهمی به سینه و بغض گلو کند
گلها و غنچه هاست درین محفل عزیز
خوشبخت آن‌ که غنچه نشکفته بو کند
از قبله‌ گشته‌ نام خدا را بیاورد
یکبار اگر به قبله نادیده رو کند
یارم میان میکده دارد به دست خویش
این چای روضه ها که مرا زیر و رو کند.

التماس دعا..

۱۶ آذر ۹۲ ، ۱۴:۳۶

حسین(نای نی)

سلام

از کودکی همیشه به چایی روضه به دید شفا نگاه میکردم.

و واقعا هم شفا بود.

آسمونی باشید

۱۸ آذر ۹۲ ، ۱۹:۳۴

مـَـ ه جَـبـیـטּ

از دوست داشتنیااا ...

» شاعر میگفت:

شراب کهنه شیراز مرا مست نکرد ..

چای تازه دم روضه ارباب زمین گیرم کرد ..

شمعدانی هاے لب تاقچــه دلــ

شمعدانی هاے لب تاقچــه دلــ

با چـراغ ِ تـو خـــانه روشـن مـی شود ..

چو غنچه بر سرمـ از کوی او گذشت نسیمی

کــه پــرده بــر دل خونین بــه بــوی او بــدرمـ

مـُحـَرّمانه

داستانَک

روایت

0168.

نظرات (۱۶)

ارسال نظر

شمعدانی هاے لب تاقچــه دلــ

شمعدانی هاے لب تاقچــه دلــ

با چـراغ ِ تـو خـــانه روشـن مـی شود ..

چو غنچه بر سرمـ از کوی او گذشت نسیمیکــه پــرده بــر دل خونین بــه بــوی او بــدرمـ

مـُحـَرّمانه

داستانَک

روایت

0168.

نظرات (۱۶)

ارسال نظر

چو غنچه بر سرمـ از کوی او گذشت نسیمی

کــه پــرده بــر دل خونین بــه بــوی او بــدرمـ