0150.
جمعه, ۱۰ آبان ۱۳۹۲، ۱۲:۴۴ ق.ظ
چه خوب که یک گوشه ی دنج هست ، که بی واهمه و راحت با تمامـ دخترانگــی هایمان
در یک عصر پنج شنبه پاییزی برویمـ ، بنشینیمـ ، حرف بزنیمـ ، کتـاب ورق بزنیمـ ، از خودمان
بگوییمـ .. از دانشگـاه و دغدغه ها و فکــر ها .. چقدر خوب که یک دوست هایــی هستند
هنوز ، که کتاب را می فهمند .. باید باشی با آنها تا بفهمی دلتنگـی یعنی چه .. باید یـک
سال تمامـ آن ها را بیشتر از پدر و مادرت دیده باشی .. صبح آفتاب نزده تا شب .. باید نماز
هایت را کنارشان خوانده باشی .. با همـ یواشکی از آن سیب زمینی سرخ کرده کثیف هـا
خورده باشی .. کنارشان درس خوانده باشی .. خندیده باشی .. اصلا باید یک سال تمامـ
کنارشان زندگی کرده باشی ..
دوست های سال آخر یک جور ِ دیگری خاص اند ، مطمئنمـ برای همه اینجوری ست ..
یادش بخیر :-)