0197.

 اصلا همین آیه بس که دلمـ غنج برود برای بهشت تو .. و مگر بهشت نیست هر جا که تو به ساکنانش

 سلامـ بدهی ؟! .. حتی فکرش همـ روح آدمـ را نوازش می دهد ..

 کاش در کشاکش لحظه های امتحان ، لحظه های وسوسه ، درونم بپیچد : اُدخُلوها بــِسلامـ امنین *

 آن وقت مگر می شود سلامـ تو را نادیده گرفت و وسوسه شد ، مگر می شود سلامـ تو را خواست و

 گناه کرد ؟! مگر می شود تو به ساکنان بهشت سلامـ بدهی و من دلمـ نخواهد بهشتی باشمـ ؟!

 

 _{*46 حجر}

 _{پ.ن : مــــاه مهمانـی دارد می آید ، من آماده امـ ؟! .. برای همـ دعا کنیمـ}