0192. دل ِ دیوانه را دیوانه تر کن

 من که در این روزهای آخر ِ بهار زیر ِ چنار های بالا بلند ِ پورسینا ، شده امـ دوره گرد ِ چارقـد ِ مشکی

 به سر ِ عکاس باشی که راه افتاده سر ِ صبحی از در های اسرارآمیز و یحتمل پر خاطره ی آن حوالی

 عکس می گیرد .. بی خیال دنیا و گرفتاری هاش .. که نسیمـ گرده های بهاری روی سرش  بریزد ..

 که هوا ، هوای باران بهاری باشد.. سر به هوا و سر ریز از عشق به زندگی ، متر کند خیابان های آن

 اطراف را ..