0176.صبا حکایت زلف تو در میان انداخت

 بهش می گفتند روضه ی رضوان .. باغی از باغ های بهشت .. فقط یک بار نصیبمـ شد .

 باید از یک سرسرا با ستون های بلند می گذشتیمـ .. فقط یک تصویر محو به یاد دارمـ .. زن ها انگار

 می دویدند شاید همـ نه .. شاید چیزی شبیه هروله ، چادرشان رها می شد پشت سرشان مثل

 پارچه هایی که روی بندرخت در باد رها شده اند.صدای آواز می آمد ، انگار کن یک جمعی ذکر گرفته

 باشند ، یا حتی زیر لب شعری عربی را ناهماهنگ زمزمه کنند . من تنها همین را در ذهنمـ دارمـ ..

 حتی درست یادمـ نیست که در آن ازدحامـ چطور کنار مزار عزیزت نماز خواندمـ ..  یادمـ نیست که چطور

 برگشتیمـ .. من فقط یادمـ هست که حال خوبی بود .. اصلا حق گفته اند که تکه ای از بهشت است ..

 بهشت بود .. کنار مزار حضرت رسول ..