0041

مدت ها می گذرد از درگیری های فکری امـ .. که اصلا درس می خوانمـ برای چه ؟!

یک وقت ها آنقدر برای خودمـ آسمان و ریسمان می بافتمـ تا ته دلمـ را راضی کنمـ

به اینکه برای رضای خود ِ خودش درس می خوانمـ ٬ که خودمـ خسته می شدمـ ..

اما یک روز یک فکر لطیف ته دلمـ را روشن کرد ٬ مثل آن صبح هایی که می ایستیمـ

توی حیاط مدرسه و دعـــای عهد می خوانیمـ و  نسیمـی لطیـــف می وزد و بـــاد

انگار که روشنمان می کند .. مثل همان وقت ها .. یک فکر لطیف :

یک روز در آن دولت رویایی شاید گوشه کوچکی از این دنیا من به کارتان آمدمـ ..

شاید توفیق داشته باشمـ تا با تخصصمـ گره ای از کاری بگشایمـ ..

+ یک نفس راحت ..

+اینجا : وضوی صفر و یک ها