0224.

 می گفت : زینب .. زین ِاَب .. یعنی زینت پدر .

 گفته بود و من دلم رفته بود پیش آن خطبه ی معرکه ی کوفه + . آن خطبه ی باشکوه پر شِکوه چرا که

 کوفه شهر علی بود .. چرا که کوفه حکومت علی را به خود دیده بود .. چرا که کوفه علی را می شناخت

 و به او مدیون بود . به او مدیون بود و پسرش حسین را لبیک نگفته بود . جای شکوه و شکایت بود . زینب

 اشاره کرده بود و همه دم فرو بسته بودند . زینب آن خطابه ی معرکه را می گفت و حذام ابن ستیر اسدی

 گفته بود : هرگز زنی پرده نشین ندیدم گویا تر از وی ، گویی بر زبان امیرالمومنین علی سخن می گوید .

 کوفه سال ها زبان علی را شنیده بود . حالا با خطبه ی زینب یاد کلمات علی برایش زنده شده بود .